Όταν χάνεις μια από τις αισθήσεις σου, οι υπόλοιπες οξύνονται για να καλύψουν το κενό που δημιουργήθηκε. Όταν έχει μείνει μόνο η ακοή, τα πάντα διογκώνονται. Κάθε λέξη και ήχος σχηματίζει μια γρατζουνιά στο χρονικό μιας αποτρόπαιης πράξης.

Αν μπορούσες να επιλέξεις, θα γινόσουν δολοφόνος ή θύμα; Υπάρχει δικαιολογημένος φόνος; Ερωτήματα που δημιουργούνται και ζητούν απάντηση.

Φόρεσε ακουστικά, κλείσε τα μάτια και μπες στο σκηνικό ενός εγκλήματος, ακριβώς τη στιγμή του φόνου. Άσε τους ήχους να περπατήσουν κάτω απ’ το πετσί σου, νιώσε την εγρήγορση του θύτη ή το φόβο του θύματος. Κλείσε τα μάτια και άσε το μυαλό σου να αποφασίσει με ποιον θα ταυτιστεί.

Όλες οι ιστορίες αποτελούν προϊόν μυθοπλασίας και ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Ή μήπως έχουν;