Ο Χρήστος Χωμενίδης θυμάται την αγάπη του πατέρα του για τη μουσική και τους δίσκους: «Τα πρωινά της Κυριακής έφτιαχνε κολάζ! Ο δίσκος έπαιζε στο πικάπ και ο πατέρας μου τού άλλαζε το εξώφυλλο. Έμπαινε σε διάλογο με τους μουσικούς. Εκείνοι νότες; Ο μπαμπάς μου χρώματα. Εκείνοι δοξάρια; Ο μπαμπάς μου ψαλίδι. Όταν έκρινε το έργο τελειωμένο, το έπιανε με ένα κλιπ και το κρεμούσε στον τοίχο. Η μαμά μου επιδοκίμαζε. Ζούσαμε -λες- σε μια γκαλερί. Στη διαρκή έκθεση κολάζ τού Αλέξανδρου».