W prezentowanych podcastach opowiadam o zasadniczym problemie, jaki pojawił się już w kulturze wczesnogreckiej. Chodzi mianowicie o to, jak doszło do utożsamienia religijnej koncepcji bóstwa z metafizycznie pojętym Absolutem? Mówiąc jeszcze inaczej. Jakie było podstawowe (choć ukryte) założenie zwłaszcza arystotelesowskiej metafizyki, które zadecydowało o jej „teologicznym” charakterze? Odpowiadając na powyższe zagadnienia sugeruję, że Grecy uczynili znaczący krok, kierując człowieka ku sferze transcendentnej; dopiero jednak chrześcijaństwo, w osobie Chrystusa, dało jasną odpowiedź na pytania o kwestie najistotniejsze i wiążące się z życiem wiecznym. Poprzez Wcielenie Bóg odsłonił swe zdumiewające zamiary, proponując podążanie ewangeliczną ścieżkę życia. Naśladowanie Logosu-Słowa Bożego stało się odtąd miarą według której należało myśleć i postępować. I mimo nowożytnych haseł postulujących ateizm i porzucenie religii, Bóg pozostaje nadal odpowiedzią na fundamentalne aporie życia, rozpoznawany nie tylko jako filozoficznie wykoncypowana zasada, ale jako byt żywy, osoba, stwórca całego kosmosu, który jest
jedynie właściwym przedmiotem ludzkiej wiary i czci. (ks. JS)