Sercan’ın yine gönlünce atıp tuttuğu bu bölümde, ön yargının aslında kötü değil gerekli bir şey olduğundan dem vuruluyor. Bir işten ayrılmanın, artık şirketin WhatsApp grubundan ayrılmaktan ibaret olduğunu vurgulamaktan da geri durmuyor anlatıcımız. Topuklu ayakkabı giyen bireylerle empati de kuruyor.

Pazar sabahları balkonda halı döven insanların varlığı, toplumsal gelişimimizi nasıl etkiliyor? Bir ayakkabı gerçekten de giydikçe açılır mı? Politik doğruculuk kapsamında pompacılara, yakıt enjeksiyon görevlisi mi demeliyiz? Bu soruların ve başka başka sorunların yanıtları bu bölümde. Anlayana…!