In de vergelijking van het feestje: Op een feestje met de lekkerste hapjes die in grote hoeveelheid rondgaan, ga je niet de beste hapjes allemaal zo snel mogelijk zelf binnenspelen (uitgeven), of ook niet beginnen stockeren in een persoonlijk kluisje voor je hongerke om 2u ‘s nachts (sparen), maar je zou proeven, en dan zou je tegen elkaar zeggen: wauw, dit hapje is zo lekker, probeer deze eens! Je zou ze vrijwillig allemaal uitdelen, het laatste hapje dat er zo goed uitziet weggeven, en je zou er zelfs plezier in hebben!

Een feestje is één ding, maar in het dagelijks leven werken we hard om een heleboel rekeningen te betalen om te overleven, proberen we veiligheid te creeëren voor onze dierbaren, en is het toch ook wel echt nodig om hier en daar wat geld aan ontspanning te spenderen. Dan hebben we het nog niet over schulden afbetalen, een huis kopen, pensioensparen, sparen om de kinderen iets te kunnen meegeven, … Zoveel uitgaven en spaardoelen, en dan zou ik nog vrijgevig moeten zijn ook? Wat betekent dat dan? Hoeveel moet ik dan weggeven?

Is het dan het oude testament concept van tienden (10%?) en aalmoezen geven? Maar er waren meerdere tiendes, in totaal rond de 23% (10% levieten, 10% feesten, 10% elke 3 jaar voor armen etc), en ook andere sociale zekerheid concepten als sabbat/jubeljaar etc? Dat was toen, zit dat vandaag dan niet in onze belastingen? Veeel meer dan 23% hoor! 
Wat zegt Jezus en bv de apostelen over geven? En hoe kunnen we dat vandaag, praktisch toepassen op onze financiën, met broodnodige uitgaven en nobele spaardoelen?