Of ik open stond voor een experiment?

Enkele weken geleden, na afloop van mijn interview met Arnout Visscher (peer #69 en trainer extraordinair), nodigde hij me uit om de rollen eens om te draaien.

Ik op de gastenstoel. 2 uur het vuur aan de schenen gelegd. Ik heb het geweten 😄!

Waar komen mijn liefdes voor onbegrepen passies en nieuwsgierigheid vandaan?

Wat heb ik nodig om het beste tot m’n recht te komen?

Wat is mijn natuurlijke rol en hoe ben ik om mee samen te werken?

Wil ik niet stiekem gewoon een bedrijf opzetten, net als al m’n gasten?

Eerste ondernemende avonturen met De Universiteit.

En over het belang van discipline, gemeenschap, avondeten en een stoffig vakantiehuisje;

Arnout nodigt uit het nog persoonlijker te maken dan ik normaal al doe.

Van opgroeien, m’n gezin toen en nu, wie wie veroverde en m’n sterke en uitdagendere kanten.

Ik vind het zelf een prachtig gesprek geworden.

In m’n drive om er iets moois van te maken zat er toch wel wat spanning op. Je hoort dat in m’n stem (of in hoe ik 3 zinnen per zin formuleer).

Echt een heel andere ervaring aan deze kant van de microfoon.

Dank je wel Arnout! Voor het idee, je aandacht en zorg om dit goed en mooi te willen doen. En knap werk!

En dank aan jullie luisteraars voor de ingestuurde vragen!

Veel plezier met luisteren. Ik hoop dat ik toch nog half zo interessant ben als de rest van m’n gasten!

Show Notes met 21 lessen

Tijmen Rümke

Studio George

Krijg de beste inzichten uit de reizen van deze ondernemers wekelijks in je inbox?

Mijn boekenkast met favoriete boeken van mij en van de gasten.

Mail me ([email protected]) over de aflevering. Vind ik leuk.

HOOFDSTUKKEN

Zenuwen voor de podcast (00:01:33)

Van de keukentafel toen naar de keukentafel nu (00:07:07)

Over een nieuwsgierige nerd zijn (00:21:50)

Op zoek naar rechtvaardigheid en logica (00:41:01)

De pauw of een pinguïn? (01:15:18)

LESSEN

“Ik wil met een interview een mooi portret schieten van diegene als mens.”

Ik wil mensen helpen die echt een passie voor iets onbegrepen geks hebben. Daar word ik blij van.

Mijn warmste herinnering aan ons gezin vroeger was met ouders, oma en zusjes in de zomer in de tuin. Het voelen van gezamenlijkheid, terwijl ieder zijn eigen ding deed.

Mijn fascinatie voor mensen begon op de middelbare school. Leren ging goed, sociaal vond ik lastiger.

Bij mijn natuurkunde vrienden hoor ik erbij en voel ik me thuis. Ze zijn nu nog heel belangrijk voor me.

Als er ergens een onlogische kronkel zit in een redenering, dan gaan er bij mij heel veel voelsprieten overeind staan. Of als mensen elkaar niet begrijpen. In de wiskunde of natuurkunde is er altijd een juiste oplossing.

Het logo van Studio George is het aapje Curious George, want mijn brandstof is begrip en nieuwsgierigheid is mijn middel.

Als je nieuwsgierig bent, wil je begrijpen. En willen begrijpen leidt tot begrip. Heb je begrip, dan kun je niet meer boos zijn op een ander.

Duurzaamheid is niet slechts een technisch probleem. Het vraagt ook heel veel sociaal werk om iedereen mee te krijgen in de bandwagon om deze globale crisis op te lossen. Anders lukt het niet.

De aanleiding om te beginnen met ondernemen was dat ik vond dat er van alles niet klopte in het reguliere onderwijs.

Ik werd bij AEF gezien als natuurkundige, maar zo zag ik mezelf niet per se. Ik wilde meer dan modellen bouwen en kwantitatief bezig zijn. Dat gaf me stress.

In mijn werk voel ik me van belang als ik kan helpen. Bijvoorbeeld help ik bij het ordenen en strak krijgen van de bedrijven van ondernemers. Ook bij creatieve ondernemingen. Veel krijgen spontaan de kriebels als het gaat over cijfers.

Een bedrijf als Patagonia met Yvon Chouinard is eigenlijk ook heel rechtlijnig. Het bedrijf gaat niet naar de beurs, omdat dat niet past bij de missie en nu heeft hij het weggegeven.

“Ik ben gecharmeerd van gewone, degelijke bedrijven. En ik denk dat de meeste mensen daar ook het beste mee gediend zijn met hun persoonlijkheid.”

Ik heb over veel dingen een mening, dat kan irritant zijn als je met me samenwerkt. Aan de andere kant geef ik veel ruimte en autonomie aan anderen. Ik probeer ook ruimte te geven voor waar jij staat en hoe je bent.

Ik kan m’n mening delen als een “pauw” als ik me kan verschuilen achter inhoud. Dan is het niet ik die ruimte inneemt, maar het idee.

Ik kan me ook snel een (doorgeschoten) “pinguïn” voelen, als ik alleen maar dingen moet regelen voor een grandioos idee van een ander. M’n onrust komt er dan uit dat ik me te weinig gezien voel.

Ik heb ergens nog steeds de droom om een keer een bedrijf op te richten.

Het samen oprichten van een bedrijf werkt het beste als je complementair bent aan elkaar. Steven en ik waren met Wilson net teveel dezelfde rationele persoon.

Ik ga het meest aan van met ondernemers zijn en hen kunnen helpen. Dat is waar ik me op richt. Idealiter gaat m’n werk ook meer over natuurherstel of sociale verbinding.

Ik maak iedere twee weken een podcast (uitzonderingen voor vakanties). Dat is de regel en die discipline helpt me. Als ik zou wachten op inspiratie, dan zouden er misschien maar een paar per jaar zijn.

LINKS

De Universiteit

Boost je buurt

Wilson

Art of Hosting

Thomas Rau bij Tegenlicht (2015)

Arnout Visscher: 69. Arnout Visscher over oprechte aandacht, vitaliteit, leidinggeven en werken met beperkende overtuigingen.