Wij zijn Jelmer en Juul. Sinds januari 2021 weten we dat we halfzus en -broer zijn. We zijn donorkinderen van gynaecoloog Jan Wildschut die in de jaren tachtig en negentig zijn eigen zaad gebruikte bij vruchtbaarheidsbehandelingen. We hebben inmiddels meer dan vijftig halfbroers en -zussen.

Samen stappen we in de auto, op de fiets of in de trein en gaan we op bezoek bij leden van onze nieuwe familie. Sommigen kennen we al een beetje, anderen zien we voor het eerst in ons leven. Aan hun keukentafels gaan we met hen in gesprek.

Wat heeft donorkind zijn voor invloed gehad op je kindertijd?
Hoe doe je dat, opeens deel uitmaken van zo’n enorme groep halfbroers en -zussen?
Wat betekent het als de maatschappij jouw ontstaan afdoet als een schandaal?
En was het dat eigenlijk wel?