Ang may akda ng Hebreo ay nagbigay babala sa kanyang sulat na pumasok tayo sa Kapahingahan ng Diyos, at sa ganoong kalagayan ay huwag sumunod sa halimbawa ng mga pagsuway, na ito ay kawalang pananalig. Ang lahing gumalit sa Diyos sa pamamagitan ng hindi pagsampalataya. Ang dulot nito sa kanila ay ang pagsumpa ng Diyos na sila’y hindi makapapasok sa Kanyang kapahingahan. Ang may akda ay nagpa-alaala sa mga Cristianong Judio na pumasok sila sa Kapahingahan ng Diyos sa pamamagitan ng masigasig na pananalig. Kung hindi, ang salita ng Diyos ay tulad ng tabak na magkabila’y talas na tumatagos sa kanyang paghatol, at walang lugar na sila’y makapagtatago sa Kanya. Sa isang panig ay naroroon ang kapahingahan sa pamamagitan ng pananalig kay Cristo; at sa kabilang panig ay mararanasan ang walang kapahingahan ng kanilang kaluluwa. Kaya nga, NGAYON, kapag narinig natin ang Kanyang tinig, huwag nating patigasin ang ating puso. Tayo’y manalig habang ang panahon ay NGAYON dahil bukas ay maaaring huli na.