O rzeźbach Andrzeja Jocza w podcaście.

W drugim odcinku z cyklu podcastów "Przestrzenie i miejsca" rozmawiamy o rzeźbach plenerowych Andrzeja Jocza, którego autorskie realizacje przestrzenne można, między innymi, poznać szlakiem biegnącym wokół budynków Uniwersytetu Łódzkiego. Wielkoformatowe prace artysty spotkamy przed budynkiem Wydziału Prawa i Administracji, Wydziału Zarządzania, Wydziału Filozoficzno-Historycznego czy przed gmachem BUŁ.

Do rozmowy zaproszone zostały dr hab. Aneta Pawłowska (prof. UŁ) z Instytutu Historii Sztuki oraz dr hab. Wioletta Kazimierską-Jerzyk (prof. UŁ) z Instytutu Filozofii, które podejmują temat znaczenia rzeźb plenerowych w przestrzeni publicznej od strony estetycznej.

Przypominamy, że na jesień 2021 roku w Uniwersytecie Łódzkim przygotowywana jest wystawa poświęcona pamięci łódzkiego artysty. Popularyzacja twórczości oraz upowszechnienie postaci Andrzeja Jocza to planowane działania dr hab. Anety Pawłowskiej (prof. UŁ), która uzyskała stypendium Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z zakresu upowszechniania kultury na 2021 rok.

Andrzej Jocz (1941- 2019) był autorem wielu rzeźb plenerowych o abstrakcyjnej formie, powstających od lat. 60. XX wieku. Prace te cechowało zastosowanie nowatorskich koncepcji materiałowych oraz niekonwencjonalna forma. Wielkoformatowe prace znajdują się w parkach i przy skwerach miejskich w Łodzi i województwie.

Cykl podcastów pt. „Przestrzenie i miejsca” jest efektem kontynuacji współpracy UŁ z „Inny Rytm” (https://innyrytm.pl/) - Adamem Lewartowskim i Igorem Jankowskim, przedstawicielami łódzkiej branży kreatywnej, twórcami nieformalnej organizacji społecznej, których łączy pasja doskonalenia siebie i rzeczywistości, a także chęć poznawania innych. W swoich podcastach, w atmosferze tolerancji i otwartości rozmawiają o filozofii zmiany i samorozwoju. Głównym tematem tego cyklu są rozmowy o przestrzeniach i miejscach przyjaznych mieszkańcom, refleksja o tym jak dbać o przyjazną - estetycznie i funkcjonalnie - przestrzeń miejską. Bohaterem rozmów jest Łódź, jej unikatowa architektura, historia miejsc, ale też ekologia i przyroda.

Wyjaśnienie:

Szanowni Słuchacze, audycja na żywo to jednak duży stres, nie wiem, dlaczego imię architekta Pawła Lewego wymawiam z niemiecka...  Pomieszaliśmy też łódzkie metalowe drzewka: zaczynamy ten wątek od rzeźby domniemanego autorstwa Ryszarda Popowa z rogu ulic Puszkina i Wujaka, będącej również domniemaną inspiracją pewnego logo i przez pomyłkę w lokalizacji przechodzimy do "drzewka" Solidarności Jacka Ojrzanowskiego, a dalej - nic dziwnego - wnioski nie są spójne. W każdym razie drzewko z Widzewa to jest to, które bardzo przypomina "Aurorę" Adama Smolany z 1977 roku, którą wczoraj widziałam w... Wałbrzychu. Otóż te rzeźby, których nasze miasta są pełne, wymagają - jak widać - znacznie większej uwagi. Jest co oglądać, chronić i badać!

dr hab. Wioletta Kazimierska-Jerzyk, prof. UŁ