.گناه..شکستیم به مستی نمک‌دانه رانداشتیم نگه حرمت خانه راسیاهی و غم، جان شهر را فشردکه خورشید ما را مَهِ کهنه خوردندیدیم به بیغوله‌هاایم رواننشد سهم ساقی بجز اشک و آهزدیم بر زنخدان زن تیر زهرنشاید شما را به سر تاج سرندیدیم کسی را به شادی عیانبه پستو چو گفت او برید عشق‌تانطمع روی پیشانی ما نشستبجای شعور، شور خامی نشستشکستیم ز پیچ و خم انتظارسیاه‌ها سفید شد، سپیدی، سیاهچنان حلقه تنگ شد که گویی اگرنجنبی شکست می‌خوری از خودتچو بردیم ز هستی حیاء حیاتزدند تکیه بر مسند ما ددانشدیم والیان‌ جهنم که مرگ‌آورندسبوعانه فرمان ز شیطان برندذلیلانه نان را به خانه بریمپر از حسرتیم تا به بستر رویمچقدر دور شدیم ما ز آمال خوددریغا نداریم بجز حرف مفتندانیم که عشق مایه‌ی آدم استخرد تا بیاید، رَوَد دیو جهلهنوز هم نحیفیم ز افسانه‌هاهنوز بنده‌ایم تا خداوندگارهنوز منتظر تا که خورشید زندبزاید اگر شیر ایران، پسرمیان هیاهو، فراز و فرودبه عمری که مانده نداریم وثوقندانیم که فردا چه خواهد شودنداریم جز امروزمان در سبدنه‌ایمان، نه‌عشقی، نه‌مشقی تمیزنداریم هنوز تحفه‌ایی تا به خانه بریم...................................... وحید قاضی‌نور ...Vahid GhaziNour۸ مردادماه ۱۴۰۱

https://www.instagram.com/p/Cgpfd04qlTW/?igshid=MDJmNzVkMjY=

---

Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/vahid-ghazinour/message