Kort citaat uit Ommekeer van Bernardus van Clairvaux.Uit de gelijknamige uitgave van uitgeverij Damon in Eindhoven.(https://www.damon.nl/boeken/143-ommekeer)Verschenen in de serie Middeleeuwse Monastieke TekstenOp een eerste november in de late jaren dertig van de twaalfde eeuw, staat Bernardus te preken in Parijs. Zijn gehoor bestaat uit een groep studenten uit de entourage van Abaelardus, de grote rationele theoloog. Velen laten zich door Bernardus' vuur overtuigen en worden zelf monnik te Clairvaux. Een van hen, Godfried van Auxerre, zal het zelfs brengen tot privé-secretaris van de beroemde abt. Hij speelt in de reportage en latere redactie van de Parijse preek een cruciale rol. Het geschrift dat in dit boek voor het eerst in het Nederlands wordt uitgegeven onder de naam 'Ommekeer' is een ervaringsdocument. Het is geschreven door een monnik die leefde vanuit Gods woord dat dagelijks via koorgebed en lectio divina bij hem binnen kwam. Bernardus toont aan dat het uitwendig waargenomen woord van de Schrift aansluiting zoekt bij onze inwendigheid. Tussen beide is er immers een affiniteit. Voor de mens die terugkeert naar zijn hart, bewerkt dat woord een radicale omvorming. De mens die er zich door laat bewegen wordt een arme van geest, een vredestichter voor zijn omgeving. De zaligsprekingen uit het evangelie worden gaandeweg op hem van toepassing. Zo omgevormd worden is een weg naar geluk en zaligheid.