In Johannes 8 vinden we een verhaal dat zo uit het tijdperk van #MeToo lijkt weg te lopen. Een verhaal van overspel, en een bijbehorend schervengericht. De moraal is snijdend, er lijkt maar één uitkomst denkbaar te zijn; hier moet het passende oordeel worden geveld. Je ziet soms hoe zo’n schervengericht helemaal verkeerd kan gaan. Als de hele wereld via de sociale media schande over je spreekt, drijft dat mensen niet zelden tot wanhoopsdaden. Met een Engelse term omschrijven we tegenwoordig de morele werkwijze van zo’n samenleving: een cancelcultuur. We lijken er behagen in te scheppen zo snel en scherp mogelijk de ander de maat te nemen, zeker als die een hoge of invloedrijke functies inneemt. Hoe pakt Jezus zo’n verhitte situatie aan? Hij leert om zuiver te zijn in je bedoelingen en in je handelswijze. En hij nodigt ons uit om niet langer de dodende letter van de wet te volgen, maar vooral ook een levendmakende ruimte van genade te zoeken.