Wirtualne studio tonęło w mroku. Jedynie w pobliżu okrągłych okien plamy zielonkawego światła przelewały się leniwie do środka. Nox stał obok dużego biurka, pogrążony w zadumie. Punkcik światła na mikrofonie nie pozostawiał złudzeń, co powinien zrobić, ale ogrom treści budził w nim niepokój, jak patrzenie w wir schodzący coraz głębiej i głębiej. Usiadł w fotelu i wziął głęboki oddech. Otaczały go notatki. Leżące na biurku, wystające z szuflad, walające się po podłodze. Część przybita do wielkiej tablicy korkowej, gdzie sznurki łączyły ze sobą pozornie losowe kartki. Wziął tę w zasięgu...
Przeczytaj całość