غزل نمره ۰۳۱فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلانآن شب قدری که گويند (جویند) اهل خلوت امشب است يا رب اين تاثير دولت از کدامين کوکب استتا به گيسوی تو دست ناسزايان کم رسد هر دلی در حلقه‌ای در ذکر يارب يارب استکشته چاه زنخدان توام کز هر طرف صد هزارش گردن

زلفش هزار دل به یکی تار مو ببست ۰۳۰

2 days ago 49m 17s

غزل نمره ۰۳۰مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلانزلفت (زلفش) هزار دل به يکی تار مو ببست راه هزار چاره‌گر از چار سو ببست تا عاشقان به بوی نسيمش دهند جان بگشود نافه‌ای و در آرزو ببست شيدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو ابرو نمود و جلوه‌گری کرد و رو ببست

ما را ز خیال تو چه پروای شراب است ۰۲۹

3 days ago 47m 23s

غزل نمره ۰۲۹مفعول و مفاعیل و مفاعیل و فعولنما را ز خيال تو چه پروای شراب است خم گو سر خود گير که خمخانه خراب است گر خمر بهشت است بريزيد که بی دوست هر شربت عذبم که دهی عين عذاب است افسوس که شد دلبر و در ديده گريان تحرير خيال خط (رخ) او نقش بر آب

به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست ۰۲۸

4 days ago 47m 39s

غزل نمره ۰۲۸به جان خواجه و حق قديم و عهد درست که مونس دم صبحم دعای دولت توست سرشک من که ز طوفان نوح دست برد ز لوح سينه نيارست نقش مهر تو شست بکن معامله‌ای وين دل شکسته بخر که با شکستگی ارزد به صد هزار درست زبان مور به آصف دراز گشت و رواست که خو

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست ۰۲۷

5 days ago 53m 44s

غزل نمره ۰۲۷مفعولُ مفاعیلن مفعول مفاعیلندر دير مغان آمد يارم قدحی در دست مست از می و ميخواران از نرگس مستش مست در نعل سمند او شکل مه نو پيدا وز قد بلند او بالای صنوبر پست آخر به (ز) چه گويم هست از خود خبرم چون نيست وز بهر چه گويم نيست با وی نظر

زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست ۰۲۶

8 days ago 44m 8s

غزل شماره ۰۲۶زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست پيرهن‌چاک و غزل‌خوان و صراحی در دستنرگسش عربده‌جوی و لبش افسوس‌کنان نيم‌شب دوش (یار) به بالين من آمد بنشستسر فرا گوش من آورد و به آواز حزين گفت کی عاشق ديرينه من خوابت هستعاشقی را که چنين باده

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست ۰۲۵

9 days ago 51m 45s

غزل شماره ۰۲۵شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست صلای سرخوشی ای صوفيان باده (وقت) پرست اساس توبه که در محکمی چو سنگ نمود ببين که جام زجاجي چه طرفه‌اش بشکست بيار باده که در بارگاه استغنا چه پاسبان و چه سلطان، چه هوشيار و چه مست از (در) اين رباط دودر

مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست ۰۲۴

10 days ago 49m 22s

غزل شماره ۰۲۴مطلب طاعت و پيمان و صلاح از من مست که به پيمانه‌کشی شهره شدم روز الستمن همان دم که وضو ساختم از چشمه عشق چارتکبير زدم يک‌سره بر هرچه که هستمی بده تا دهمت آگهی از سر قضا که به روی که شدم عاشق و از بوی که مستکمر کوه کم است از کمر مور

خیال روی تو در هر طریق همره ماست ۰۲۳

11 days ago 37m 42s

خيال روی تو در هر طريق همره ماستنسيم موی (بوی) تو پيوند جان آگه ماستبه رغم مدعيانی که منع عشق کنندجمال چهره‌ی تو حجت موجه ماستببين که سيب زنخدان تو چه می‌گويدهزار يوسف مصری فتاده در چه ماستاگر به زلف دراز تو دست ما نرسدگناه بخت پريشان و دست کوت

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست ۰۲۲

12 days ago 55m 27s

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست سخن‌شناس نه‌ای جان من خطا اين جاستسرم به دنيی و عقبی فرو نمی‌آيدتبارک الله از اين فتنه‌ها که در سر ماستدر اندرون من خسته‌دل ندانم کيستکه من خموشم و او در فغان و در غوغاستدلم ز پرده برون شد کجايی ای مطرببنال هان

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست ۰۲۱

15 days ago 49m 22s

دل و دينم شد و دلبر به ملامت برخاست گفت با ما منشين کز تو سلامت برخاستکه شنيدی که در اين بزم دمی خوش بنشست که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست شمع اگر زان لب خندان به زبان لافی زد پيش عشاق تو شب‌ها به غرامت برخاست در چمن باد بهاری ز کنار گل و سرو

روزه یک سو شد و عید آمد و دلها برخاست ۰۲۰

16 days ago 51m 31s

روزه يک سو شد و عيد آمد و دلها برخاست می ز خمخانه به جوش آمد و می‌بايد خواست نوبه (توبه) زهدفروشان گران جان بگذشت وقت رندی (شادی) و طرب کردن رندان پيداست (برخاست) چه ملامت بود (رسد) آن را که چنين باده خورد اين چه عيب است بدين بی‌خردی وين چه خطا

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست ۰۱۹

17 days ago 42m 17s

ای نسيم سحر آرامگه يار کجاست منزل آن مه عاشق‌کش عيار کجاست شب تار (دراز) است و ره وادی ايمن در پيش آتش طور کجا موعد ديدار کجاست هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد در خرابات بگوييد (مپرسید) که هشيار کجاست آن کس است اهل بشارت که اشارت داند نکته‌ها

ساقیا آمدن عید مبارک بادت ۰۱۸

18 days ago 42m 22s

ساقيا آمدن عيد مبارک بادتوان مواعيد که کردی مرواد از يادتدر شگفتم که در اين مدت ايام فراقبرگرفتی ز حريفان (عزیزان) دل و دل می‌دادتبرسان بندگی دختر رز گو به درآیکه دم و همت ما کرد ز بند آزادتشادی مجلسيان در قدم و مقدم توستجای غم باد هر آن دل که

سینه‌ام زآتش دل در غم جانانه بسوخت ۰۱۷

19 days ago 55m 53s

سينه‌ام ز آتش دل در غم جانانه بسوخت آتشی بود در اين خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت سوز دل بين که ز بس آتش اشکم دل شمع (سوز دل بین که ز بسیاری اشکم دل شمع)دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت آشن

خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت ۰۱۶

22 days ago 43m 1s

خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداختبه قصد جان من زار ناتوان انداختنبود نقش دو عالم که رنگ الفت بودزمانه طرح محبت نه اين زمان انداختشراب خورده و خوی کرده کی شدی به چمنکه آب روی تو آتش در ارغوان انداختبه يک کرشمه که نرگس به خودفروشی کردفريب چشم تو

ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت ۰۱۵

23 days ago 46m 9s

اي شاهد قدسي که کشد بند نقابت و اي مرغ بهشتي که دهد دانه و آبت خوابم بشد از ديده در اين فکر جگرسوز کاغوش که شد منزل آسايش و خوابت درويش نمي پرسي و ترسم که نباشد انديشه آمرزش و پروای ثوابت راه دل عشاق زد آن چشم خماري پيداست از اين شيوه که مست اس

گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب ۰۱۴

24 days ago 43m 3s

گفتم اي سلطان خوبان رحم کن بر اين غريبگفت در دنبال دل ره گم کند مسکين غريبگفتمش مگذر زماني گفت معذورم بدارخانه پروردي چه تاب آرد غم چندين غريبخفته بر سنجاب شاهي نازنيني را چه غمگر ز خار و خاره سازد بستر و بالين غريباي که در زنجير زلفت جاي

می‌دمد صبح و کله بسته سحاب ۰۱۳

25 days ago 38m 19s

مي دمد صبح و کله بست سحابالصبوح الصبوح يا اصحابمي چکد ژاله بر رخ لالهالمدام المدام يا احبابمي وزد از چمن نسيم بهشتهان بنوشيد دم به دم مي نابتخت زمرد زده است گل به چمنراح چون لعل آتشين دريابدر ميخانه بسته اند دگرافتتح يا مفتح الابواباي

۰۱۲ ای فروغ ماه حسن از روی رخشان شما

26 days ago 42m 55s

اي فروغ ماه حسن از روي رخشان شماآب روي خوبي از چاه زنخدان شماعزم ديدار تو دارد جان بر لب آمدهبازگردد يا برآيد چيست فرمان شماکس به دور نرگست طرفي نبست از عافيتبه که نفروشند مستوري به مستان شمابخت خواب آلود ما بيدار خواهد شد مگرزان که زد بر ديده

ساقی به نور باده برافروز جام ما ۰۱۱

29 days ago 16m 33s

ساقي به نور باده برافروز جام مامطرب بگو که کار جهان شد به کام ماما در پياله عکس رخ يار ديده ايماي بي خبر ز لذت شرب مدام ماهرگز نميرد آن که دلش زنده شد به عشقثبت است بر جريده عالم دوام ماچندان بود کرشمه و ناز سهي قدانکايد به جلوه سرو صنوب

دوش از مسجد سوی میخانه می‌شد پیر ما ۰۱۰

Apr 9th, 2024 34m 50s

دوش از مسجد سوي ميخانه می‌شد پير ماچيست ياران طريقت بعد از اين تدبير ماما مريدان روي سوي قبله چون آريم چونروي سوي خانه خمار دارد پير مادر خرابات طريقت ما به هم منزل شويمکاين چنين رفته ست در عهد ازل تقدير ماعقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش

رونق عهد شباب است دگر بستان را ۰۰۹

Apr 8th, 2024 48m 7s

رونق عهد شباب است دگر بستان رامي رسد مژده گل بلبل خوش الحان رااي صبا گر به جوانان چمن بازرسيخدمت ما برسان سرو و گل و ريحان راگر چنين جلوه کند مغبچه باده فروشخاکروب در ميخانه کنم مژگان رااي که بر مه کشي از عنبر سارا چوگانمضطرب حال مگردان

ساقیا برخیز و در ده جام را ۰۰۸

Apr 7th, 2024 37m

ساقيا برخيز و درده جام راخاک بر سر کن غم ايام راساغر مي بر کفم نه تا ز بربرکشم اين دلق ازرق فام راگر چه بدناميست نزد عاقلانما نمي خواهيم ننگ و نام راباده درده چند از اين باد غرورخاک بر سر نفس نافرجام رادود آه سينه نالان منسوخت اين افسر

صوفی بیا که آینه صافی‌ست جام را ۰۰۷

Apr 6th, 2024 47m 6s

صوفي بيا که آينه صافيست جام راتا بنگري صفاي مي لعل فام راراز درون پرده ز رندان مست پرسکاين حال نيست زاهد عالي مقام راعنقا شکار کس نشود دام بازچينکان جا هميشه باد به دست است دام رادر بزم دور يک دو قدح درکش و برويعني طمع مدار وصال دوام رااي دل شب