Bambaşka bir ülkeye göç etmek zorunda kalmanın pek çok sebebi var. Savaşı, işsizliği, yoksulluğu ya da baskı ve şiddeti geride bırakmanın ötesinde, “insan onuruna yakışır bir yaşama ulaşabilmek” bazen bir mültecinin hayattan tek beklentisi… Hayal bile edilemeyen bir ütopyayı aramak için çıkılan bu belirsiz göç yolunun sonu bazen mültecileri nefret ve ayrımcılıkla dolu sokakların karanlığına çıkarıyor. Sessiz’in bu bölümünde, Muhacir Çocuk, LGBTIQ+ mültecilere yönelik şiddeti meşrulaştıran temel faktörü tek bir cümleyle açıklıyor: “Bana Kim İnanır ki?”