ولیعصر؛ تنها خیابانی که از جنوب تا شمال تهران کشیده شده. خیابانی که گاهی باید در شلوغی و هیاهوی مردمش توی پیاده‌رو گم شوم تا بتوانم بهتر صدایش را بشنوم. صدای دیوارها، مغازه‌ها و آدم‌های شهر من.

۵. وسط جنگ

Oct 3rd, 2019 10m 14s

من وسط جنگ به دنیا آمدم، وسط جنگی واقعی؛ جنگی که قرار بود بعد از ۸ سال تمام شود اما هنوز برای شهرم تمام نشده؛ جنگی که هنوز زنده است؛ جنگی که هر روز خودش را نشان می‌دهد و تهدید می‌کند که دوباره آوارش را بر سرمان خراب می‌کند.

۴. دنیای تازه

Oct 3rd, 2019 9m 45s

تلویزیون؛ دنیای تازه‌ای که هر روز درهای خودش را به روی ما باز می‌کند؛ پنجره‌ای برای فرار از دنیای روزمره؛ برای فرار از شلوغی و هیاهوی تهران. چهارچوبی که قرار بود برای من راه فراری باشد، خودش چهارچوبی شد برای محدودتر کردن زندگی؛ برای نشنیدن صدای

۳. تئاتر

Oct 3rd, 2019 9m 48s

تئاتر شهر؛ جایی که هربار در مورد شهرم صحبت می‌کنم نمی‌توانم در موردش حرف نزنم. جای مورد علاقه‌ام؛ جایی که وضعیت گذشته‌اش را بیشتر از وضعیت فعلی‌اش دوست دارم. همین من را گرفتار نوستالژی می کند.

۲. پنجره‌ زنانه

Oct 3rd, 2019 9m 24s

تهران شهری است که تنها در آن صدای مردان شنیده می‌شود؛ شهری که حتی زنانش صدای خودشان را نادیده می‌گیرند. زنانی که هر روز در برابر چشمانم بودند اما هیچ‌گاه صدای‎شان را نشنیدم. زنانی که اگر پنجره‌ای به دنیای‌شان باز کردم و درد و رنج آن‌ها را دیدم

۱. آرامگاه

Oct 3rd, 2019 9m 58s

ظهیرالدوله، آرامگاه فروغ فرخزاد، آرامگاه قمرالملوک وزیری، روح‌الله خالقی و ملک‌الشعرا. آرامگاهی فراموش شده در شمال تهران، مکانی که صدای کسانی که در آن مدفون شده‌اند بلندتر از صدای بسیاری از مردم تهران شنیده می‌شود. فقط لازم است که در یکی از صبح

Rate