Marie van Driessche is grafisch ontwerper. Zoals bij elke aflevering hebben we het ook dit keer over over de vraag wanneer iets goed is. Maar al snel dwalen we af naar het onderwerp toegankelijkheid en dan met name ontwerpen voor dove mensen, ook al had ik me toch echt voorgenomen om het daar niet de hele tijd over te hebben. Marie is namelijk veel meer dan alleen maar Doof, net zoals ik meer ben dan mijn baard. Ofzo.

Als gebarentaal de voertaal zou zijn dan zou de wereld gewoon visueler ingericht zijn. Als de waterkoker bijna droog kookt dan piept hij. Ik kan een week thuis zitten met iets wat piept en het gewoon niet door hebben.

Marie vertelt over een website die opvallend goed was voor haar Dove schoonzus. En ze vertelt uitgebreid over gebarentaal. Ze vertelt over de problematische geschiedenis van die taal in Nederland, over de verschillen met geschreven en gesproken Nederlands, en de problemen die die verschillen kunnen veroorzaken voor mensen die als eerste taal Nederlandse Gebarentaal spreken. We vragen ons af of het mogelijk is om het maken van transcripties in gebarentaal te automatiseren is. En natuurlijk vraag ik aan Marie of ze het niet vervelend vindt om het telkens over Doof zijn moet hebben.

Van deze aflevering bestaat ook een video, naast de audio-opname en de transcriptie die er altijd zijn. Als je voor audio kiest dan hoor je niet de stem van Marie maar die van Yvonne Jobse, de tolk. Je hoort dus een zo getrouw mogelijke interpretatie van de antwoorden van Marie. Als je de echte antwoorden van Marie wil weten dan is de video wellicht beter. Daar kan je namelijk zien wat Marie en Yvonne zeggen in gebarentaal.