Podchaser Logo
Home
Ուշի-ուշով

Anahit Khechoyan

Ուշի-ուշով

A weekly Arts and Books podcast
Good podcast? Give it some love!
Ուշի-ուշով

Anahit Khechoyan

Ուշի-ուշով

Episodes
Ուշի-ուշով

Anahit Khechoyan

Ուշի-ուշով

A weekly Arts and Books podcast
Good podcast? Give it some love!
Rate Podcast

Episodes of Ուշի-ուշով

Mark All
Search Episodes...
Վստահության արժանի մարդիկ են պատմում (թեև Ալլահն ավելին գիտե), թե Բաբելոնի կղզիներում առաջին օրերին եղել է մի թագավոր, որ կանչել է իր բոլոր մոգերին ու ճարտարապետներին և կառուցել այնքան նրբամիտ ու այնքան վարանամիտ մի լաբիրինթոս, ուր ոտք դնել չէի
Գարնան գույների շքեղությունը չի փայլում նրա համար, հսկա արևի և ո՛չ մի ճաճանչ չի թափանցում հոգու գիշերը նրա:Գլուխը թեթև խոնարհած` ականջ է դնում նա իրերի մտերիմ գաղտնիքներին: Ինչ որ ամենուրեք շշնջում մեղմ ու մեղմիկ, միայն նրա ականջին է լսելի...
Հյուրանոցում միայն երկու ամերիկացի կային։ Սենյակ բարձրանալիս կամ իջնելիս նրանք չէին ճանաչում աստիճաններին իրենց հանդիպող ոչ մի կենվորի։ Ամերիկացիների սենյակը երկրորդ հարկում էր, որի պատուհանները դիմահայաց էին ծովին։ Պատուհաններից երևում էին նաև
Կանգնած էինք *** գյուղաքաղաքում: Բանակային սպայի կյանքը հայտնի է: Առավոտյան՝ վարժանքներ, հեծելադաշտ: Ճաշը գնդի հրամանատարի մոտ կամ ջհուդական պանդոկում, երեկոյան՝ փունջ և թղթախաղ: *** -ում դուռը բաց ոչ մի տուն չկար, ոչ մի հարսնացու, մենք հավաքվո
Բժշկի ընդունարանում նստած էին ութ հոգի: Բոլորն էլ անհամբեր իրանց հերթին էին սպասում: Բոլորն էլ աշխատում էին մի բանով զբաղվել, որ ժամանակն աննկատելի անցնի:
Սա մի հրաշալի հեքիաթ է սովորական շնիկի մասին։ Ավելի ճիշտ՝ սա սովորական հեքիաթ է մի հրաշալի շնիկի մասին ․․․
Հենց այստեղ, այս ավազաբլրի վրա երևաց Ջեննի ավազակախումբը։ Քարավանատերերն նրան լավ անուն էին դրել <<Քարավանակեր>>։ Նաբիրը հակերի արանքից դուրս քաշեց <<Բերնո>> հրացանը և թաղեց ավազի մեջ։ Տասնմեկ հոգի էին նրանք, միայն Ջեննը և իր թիկնապահը հրացանն
Մի խումբ ընկեր երեխաներ էինք։ Գյուղացի երեխաներ։Ոչ ուսումնարան կար, ոչ դաս, ոչ դաստիարակություն, ազատ էինք միանգամայն ու խաղում էինք. ի՜նչքան էինք խաղում։ Ու ո՜նց էինք իրար սիրում, ո՜նց էինք իրար սովորել։ Սոված ժամանակներս էլ վազում էինք հացի
Մթնաձոր տանող միակ արահետն առաջին ձյունի հետ փակվում է, մինչև գարուն ոչ մի մարդ ոտք չի դնում անտառներում։ Սակայն Մթնաձորում այժմ էլ թավուտ անտառներ կան, ուր ոչ ոք չի եղել :
Իմ հայրիկը կացինն առել, գնում էր գոմ սարքելու։ Իմ մայրիկը գոգնոցը կապել, գնում էր հանդ՝ կարտոֆիլ հավաքելու։ Իմ հորեղբայրը եղանն ուսել, գնամ էր սարերում խոտ դիզելու։ Բակում, արևի տակ, ես նստել էի կոճղին և հաց ուտելով կարդում էի քաջագործություննե
Rate

Join Podchaser to...

  • Rate podcasts and episodes
  • Follow podcasts and creators
  • Create podcast and episode lists
  • & much more

Unlock more with Podchaser Pro

  • Audience Insights
  • Contact Information
  • Demographics
  • Charts
  • Sponsor History
  • and More!
Pro Features